۶ دی ۱۴۰۳

سه تحلیلگر بازار سرمایه اعلام کردند:

۵ ابهام بورس در تکرار روزهای سیاه و رانت ۴۰۰ میلیاردی دلالان از سود شرکت ها

۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۳

سه تحلیلگر بازار سرمایه با اشاره به ۵ ابهام بورس در تکرار روزهای سیاه و رانت ۴۰۰ میلیارد تومانی دلالان از سود شرکت ها، از بلاتکلیفی معاملات و عدم‌ مدیریت تابلو انتقاد کردند.

به گزارش پایگاه خبری بازار سهام نیوز، سه تحلیلگر بازار سرمایه با اشاره به پنج ابهام بورس، تکرار روزهای سیاه و رانت ۴۰۰ میلیارد تومانی دلالان از سود شرکت ها با فاصله دلار آزاد و نیما در گفت و گو با دنیای اقتصاد، معاملات این روزها را از سر بلاتکلیفی و عدم‌ مدیریت تابلو دانستند.

سعید مشکات: بورس با چند ابهام مواجه است. مسئله اول نرخ بهره بالا است. نرخ سود بالا و نسبت P/R اوراق را پایین نگه داشته‌ است. یعنی اگر پول را در بانک بگذارید و اوراق دولتی بخرید پول طی سه سال ‌دو‌برابر می‌شود اما در بازار سرمایه این اتفاق در ۶ سال ‌می‌افتد البته اگر اثر رشد قیمت سهام را در نظر نگرفته و فقط سود سالانه شرکت‌ها ملاک باشد.

در این حالت سود اوراق برای سرمایه‌گذاران کوتاه‌ مدت جذاب‌تر است و پول را به سمت خرید اوراق می‌برند و در سهام همه فروشنده‌ اند. بنابراین مشکل جدی جذابیت نسبت P/R اوراق از نسبت P/E بورس است. مسئله بعدی دلار نیما است. با تورم موجود و رشد هزینه شرکت‌ها، دلار نیما در حال سرکوب‌ شدن است و اختلاف قیمت بسیاری با بازار آزاد دارد. بانک‌مرکزی هم در‌برابر افزایش نرخ دلار نیما مقاومت دارد و با سرکوب نرخ دلار نیما، قصد سرکوب تورم را دارد.

مسئله سوم رشد هزینه شرکت‌ها با تورم در برابر عدم رشد نرخ‌ فروش شرکت‌ها متناسب با تورم است. مورد مشخص این قضیه صنعت خودرو است که به نسبت هزینه‌ای که تولید می‌کند ۲۰‌ درصد با زیان می‌فروشد در صورتی‌که قیمت خودرو در بازار دو‌ برابر است. از یک‌طرف مردم گران می‌خرند از طرف دیگر کارخانه‌دار ضرر و در مقابل دلال سود می‌کند.

مسئله چهارم هم دستکاری‌‌‌‌‌های متعددی است که در فرمول‌های نرخ خوراک و فروش و… می‌شود. دولت دائما حاشیه سود شرکت‌ها را دستکاری می‌کند و هیچ روند مشخصی ندارد و نمی‌توان پیش‌بینی کرد دولت دو ماه بعد چه رفتاری خواهد داشت. مسئله آخر هم در مورد مجوز افزایش سرمایه شرکت‌های بورسی است که معلق نگه داشته شده و جمع این موارد باعث‌ رکود بورس شده است.

مهدی دلبری: بورس روزهای مشابه ۱۷ اردیبهشت سال‌ گذشته را بسیار داشته و تکرار شده‌ است. روزهایی که بودجه ‌اعلام یا در مورد عوارض، قیمت‌ گذاری و بهره صحبت می‌شود به کابوس تبدیل شده‌ و همه هم به‌ دستپخت دولت و مجلس برمی‌گردد. دولت و مجلس هنوز برای حاکمیت شرکتی و بخش‌ خصوصی احترامی قائل نیستند و عمده تصمیمات پشت درهای بسته و در تاریک‌خانه‌ها اتفاق می‌افتد. متاسفانه حلقه‌های فساد بسیار قدرتمند شده و حدود ۴۰۰ هزار‌ میلیارد‌ تومان سود شرکت‌ها در فاصله دلار آزاد و نیما به جیب دلالان می‌رود و صدای کسی درنمی‌آید.

مجلس ۱۰ روز به تعطیلات رفت و پیگیری‌ها در مورد اصلاح بند س تبصره ‌۶ قانون بودجه ‌هم تمام شد و به‌نظر می‌رسد ظرف دو هفته آینده پیگیری این مصوبه ‌سخت و تقریبا غیرممکن است. اگر این مصوبه اجرایی شود اثر آن بزرگ‌تر از چیزی خواهد بود که اردیبهشت سال‌ گذشته اتفاق افتاد. ارزش دارایی‌ ها بیشتر از ارزش اوراق‌بهادار است و عقل سلیم در این شرایط ایجاد سپر تورمی به سمت نگه‌داشتن دارایی‌ها را صلاح می داند. با این وضعیت حاشیه سود و مقایسه با نرخ بهره‌ تقریبا تمام تولیدکننده‌ها در حال جریمه‌شدن هستند و در بلندمدت با کمبود کالا مواجه خواهیم بود.

مهدی ساسانی: یک سال‌ از ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۲ گذشت و در خاطره‌ها به‌عنوان روز سیاه نامگذاری شد. هنوز سهامداران نمی‌دانند آن روز چه کسانی از چه اطلاعاتی خبر داشتند که شرایط را آنگونه رقم زدند. اردیبهشت سال‌ گذشته ۵ ماه مثبت مطلوب پشت‌سر گذاشته شده بود اما اکنون نه سهم‌ها رشد آنچنانی کردند و نه انگیزه برای فروشنده‌ها وجود دارد.

معاملات این روزها از سر بلاتکلیفی و عدم‌مدیریت تابلوها است. شاخص‌کل با منفی‌های ۵ تا ۲۰‌ هزار‌ واحدی افت روزانه را ثبت می‌کند و در کنار آن سهم‌های دیگر با بلاتکلیفی یک روز منفی و یک روز متعادل به‌کار ادامه می‌دهند. متاسفانه بورس به‌رغم ارزندگی‌ها مورد بی‌مهری دولتمردان قرار گرفته و هدایت بخشی از نقدینگی به سمت تولید سرسری گرفته‌شده است. انتظار می‌رود در روزها و هفته‌های آینده با مخابره اتفاقات و خبرهای خوش شرایط بهتر شود.

برچسب‌ها

گزارش و یادداشت
گفتگو
روی خط
چند رسانه ای
0
افکار شما را دوست داریم، لطفا نظر دهید.x