به گزارش پایگاه خبری بازار سهام نیوز، محسن زنگنه عضو سابق کمیسیون برنامه و بودجه مجلس با تحلیل شکلی و محتوایی اولین مناظره اقتصادی ۶ نامزد ریاست جمهوری، اعلام کرد: از لحاظ شکلی، نوع چینش افراد و نحوه نشستن و دکور محل برگزاری مناظره، نحوه پرسش‌ها و همچنین تنظیم وقت‌ها به گونه‌ای بود که انتظار مردم از یک مناظره جدی و کاملا روشنگرانه که بتواند نقاط تمایز را کاملا کشف بکنند، برآورده نشد و خسته‌کننده هم شده بود.
به نحوی که بسیاری که از روزها منتظر مناظره بودند تقریبا دیگر بعد از همان ۸ دقیقه اول صحبت افراد دچار خستگی شدند. نحوه میان‌برنامه‌هایی هم که بعضا صدا و سیما پخش می‌کرد یا نحوه شروع و … اصولا در این حرکت کند مناظره موثر بود.
در مناظره حتی شیوه نشستن افراد گاهی اوقات در بیان و لحن آنها موثر است. معمولا افراد وقتی پشت تریبون قرار می‌گیرند یا جلوی آنها میزی قرار داد که می‌توانند سخن بگویند از لحاظ روانشناسی در آن جدیت مناظره یا آن پرداختن به نقاط مورد اختلافی همچنین یک روحیه دفاعی یا تهاجمی به افراد می‌دهد که به حریف در نقاطی که مورد آسیب می‌دانند بخواهند بیشتر چالش ایجاد کنند.
در مجموع چینش و نوع سوالات مثلا طرح ۵، ۶ سوال با هم که این امکان را به نامزدها می‌داد تا هر چیزی بگویند و هر حرفی را بزنند، فضای کلی‌گویی را ایجاد می‌کرد اما می‌توانست یک سوال خاص باشد مثلا فقط در مورد نقدینگی یا قیمت ارز باشد.
اما از نظر محتوا، نامزدها به حرف های قبلی، چیزی اضافه نکردند. یعنی حرف ها‌یی بود که به کرات در جلسات و میزگردها و در گفتگوی ویژه خبری در صف اول در میزگردهای اقتصادی شنیده شده بود و نکته خاصی به معلومات دنبال کنندگان اضافه نشد. بنابراین این مناظره چندان نتواند نظرسنجی‌های پیشین را جابجا کند.
اما اینکه حرف جدید یا نکته‌ای را مردم شنیده باشند بعید است. غیر از آنکه دو مورد افراد نسبت به هم چالش‌هایی را مطرح می‌کردند مخصوصا بین پزشکیان و زاکانی رفت و برگشت‌هایی که انجام می‌شد به مسائل حاشیه‌ای می‌پرداختند چیز جدیدی اضافه نشد.
در مورد محتوای صحبت‌ها قالیباف، جلیلی، زاکانی و قاضی‌زاده تقریبا در مورد مسائلی که مطرح شد هم‌نظر بودند در مورد برنامه هفتم، امکان رشد ۸ درصدی و تورم ۹ درصدی اهداف برنامه را ممکن می‌دانستند. در مورد تحریم‌ها آن را عامل دوم در رشد اقتصادی می‌دانستند و تلاش می‌کردند اینطور وانمود کنند که تحریم‌ها سهم اول را در رشد اقتصادی ندارد و بیشتر توان داخل و ظرفیت‌های داخل مهم است.
در نقدینگی هم تقریبا نظرات تا حدودی نزدیک بود و نکات پزشکیان و پورمحمدی هم در حوزه‌های نقدینگی و عوامل تورم با هم قرابت داشت.
