به گزارش پایگاه خبری بازار سهام نیوز، امین سهلالبیع مدیرعامل کارگزاری کارآمد با اشاره به اینکه کارگزاریها از قدیمیترین نهادهای بازار سرمایه محسوب میشوند که همواره وضعیت آنها تاثیر مستقیمی بر وضعیت بازار سرمایه داشته به دنیای اقتصاد، اعلام کرد: هر زمان کارگزاریها در شرایط مناسبی به سر بردهاند، وضعیت بازار سرمایه نیز تبعا در شرایط مناسبی قرار داشته است. کارگزاریها عملا نهادهای اصلی بازار سرمایه هستند که در مواجهه مستقیم با مشتریان و مردم قرار دارند. بنابراین وضعیت کارگزاریها جلوهای است از وضعیت کلان بازار سرمایه نزد مردم و این امر موجب شده از قدیم، بورس با نام کارگزاریها نزد عموم شناخته شود.
کارگزاران در سالهای اخیر پس از جهش سال ۹۹ تحت فشار مالی شدیدی متاثر از وضعیت بازار قرار داشتهاند و وضعیت سودآوری شرکت های این صنعت به شدت مورد تحدید قرار گرفته است.
علاوه بر این مصوبات ناشی از رونق بازار باعث شده ۳۰ درصد از کارمزد کارگزاران عملا از حالت نقدی خارج و به سرمایهگذاریها اضافه شود که در صورت عدم تقسیم این سودها و افزایش توان مالی کارگزاریها میتوان از آن دفاع کرد اما این ایراد اساسی وارد است که کارگزاریها را به لحاظ نقدینگی در مضیقه قرار داده است.
در این میان مسئله مهم این است که علیرغم کارمزد بالای معاملات برای کارگزاریها همچنان صنعت کارگزاری وضعیت مناسب و جالب توجهی ندارد. با توجه به این شرایط به نظر میرسد بازنگریای کلی در فرایندها، دستورالعملها و سیاستهای مربوط به کارگزاریها الزامی باشد.
از آنجا که اساسا ذینفع چنین تغییرات و بازنگریها، کارگزاران هستند، طرح این مسائل باید از میان کارگزاران یا کانون صنفی کارگزاران برآید. مسائلی مانند اُردرهای چاپی، نامهنگاریهای مداوم، قوانین و مقرراتی که بنا به مصالح و اقتضائاتی ایجاد شده و فاقد کار بردند و صرفا جنبه بوروکراتیک دارند و همچنین وضعیت قراردادهای اعتباری و رسیدگی به موضوعات اعتباری کارگزاران همه از مسائلی است که روندهای مربوط به آنها نیاز به بهبود دارد.
علاوه بر این در خصوص ارتباط کارگزاران با نهادهای ناظر و نهادهای حاکمیتی که تکالیف قانونی بر عهده دارند مثل بیمه تامین اجتماعی یا مالیات، مسائل مشترکی وجود دارد که راه حل و فصل آن از طریق اجماع کلی میان کارگزاریها حاصل میشود.
نکته حائز اهمیت دیگر نقش مهم کانون کارگزاران در شکلدهی و ساماندهی ترجیحات صنفی است که به منظور توسعه صنف کارگزاریها و در نهایت بازار سرمایه است. هر نهادی مانند نهاد ناظر دغدغههای مربوطه را دارد و کارگزاران و این صنف هم باید دغدغههای مربوط به صنف و کسب و کار را داشته باشند.
وجود نهادهایی مثل کانون کارگزاران موجب ایجاد زبان مشترک بین دغدغههای کارگزاران و تبدیل آنها به پیشنهادهایی برای مقررات و دستورالعملها به نهادهای ناظر با رعایت مسائل مورد ملاحظه نهادهای ناظر است. اگر کارگزاران مسیر توسعه را نیابند، انتظار توسعه کسب و کار از سوی سازمان بورس یا سایر نهادهای ناظر بجا نیست.
از دیگر مسائلی که کارگزاران را تحت فشار قرار داده، روش تکدرآمدی کارگزاریها است که میتوان راهکارهایی برای اصلاح و بهبود آن پیشنهاد داد. تمام مسائل مربوطه در این خصوص نیازمند مطالعات تطبیقی است. مطالعه بازارهای بزرگ دنیا و تطبیق آن با شرایط ایران و ارائه پیشنهاد به نهاد قانونگذار برای خروج از روش تکدرآمدی لازم به نظر میآید.