به گزارش پایگاه خبری بازار سهام نیوز، دو کارگزار و کارشناس با اشاره به تبعات محدودیت دامنه نوسان برای کنترل بازار در گفت و گو با دنیای اقتصاد، پیشنهاد دادند اقدامات حمایتی برای تقویت بورس و افزایش اعتمادها اندیشیده و بکار گرفته شود.
مهدی رباطی: محدود کردن و کاهش دامنه نوسان احتمالا بدترین تصمیم برای کنترل بازار است. این اقدام به کاهش نقدشوندگی و افزایش ترس در معاملات منجر می شود. ایجاد هرگونه محدودیت و کنترل دامنه نوسان مشابه قیمت‌گذاری دستوری است و دخالت در ساز و کار طبیعی بازار به حساب می‌‌‌آید.
ایجاد محدودیت کاهش دامنه نوسان باعث عدم بررسی داده‌‌‌ها با روش‌های مورد نظر می شود و در نهایت تحلیل‌‌‌پذیری کاهش می یابد. در شرایط اضطراری و مسائل مشابه در بسیاری از کشورهای جهان عمدتا تعطیلی بازار پیش می‌‌‌آید و کمتر دامنه نوسان کاهش می یابد. این راهکار اجازه می‌دهد بورس در زمان بازگشایی با شرایط بهتری مواجه شود و از نوسانات شدید جلوگیری کند.
یکی دیگر از مشکلات کاهش دامنه نوسان، اثر منفی بر متغیرهای آماری و کاهش دقت محاسبات ریسک و بازده است. در شرایط بحرانی شاید بهترین تصمیم ایجاد بسته‌‌‌های حمایتی شامل تزریق نقدینگی، کاهش هزینه‌‌‌های معاملاتی و ارائه تسهیلات مالی به سرمایه‌گذاران باشد. چنین اقداماتی اعتماد سرمایه‌گذاران را بازگردانده و از کاهش شدید ارزش داراییها جلوگیری می کند.
در موارد بسیار بحرانی و وجود مشکلات حاد، تعطیلی موقت یا کامل معاملات گزینه بهتری است و به کاهش استرس کمک کند و به فعالان اجازه می دهد با آرامش بیشتری به تحلیل شرایط بپردازند. این اقدام به تنظیم مجدد و جلوگیری از نوسانات شدید کمک می کند. در نهایت، محدودیت دامنه نوسان نه‌تنها کارآمد نیست بلکه به نتایج معکوس منجر می شود. بجای این اقدامات باید دنبال راه‌‌‌حل‌‌‌های حمایتی و اساسی برای تقویت بورس و افزایش اعتمادها بود. اقدامات حمایتی به بازگشت ثبات و رونق کمک کرده و از نوسانات شدید و غیرقابل پیش بینی جلوگیری می کنند.
فرهنگ حسینی: ریزساختار های بورس از مهم‌ترین عوامل اثر‌گذار بر کارآیی بازار و کشف قیمت منصفانه است. اوایل دهه ۸۰ و رونق بورس همزمان با خلق ریزساختارهای عجیبی از جمله حجم مبنا و در جهان بی‌سابقه بود و عملا سرعت کشف قیمت سریع و منصفانه را از بین برد. تنها چند هفته پس از وضع حجم مبنا و مشخص شدن شکست بدون حذف آن دامنه نوسان منفی ۲ و صفر وضع شد. در روزهای صعودی تنها راهکار نهاد ناظر، تغییر دامنه نوسان بود.
ابزارهای متعددی از آن زمان در دوره‌های رکود و رونق بکار بسته شد. یکی از بدترین ابزارها بازارگردانی اجباری از محل منابع ناشر بود که اثر منفی شدیدی بر وضعیت مالی شرکت‌ها گذاشت اما در مقابل موجب عدم واکنش سازمان بورس وقت و فشار بر ناشران شد. در حالی بورس تحت‌تاثیر عوامل اقتصاد کلان از جمله نرخ بهره و ارز، عوامل درآمد و هزینه‌ای شرکت‌ها است که شوک شهادت رئیس‌جمهور سبب ابهام در سیاست‌های تحمیلی شده است.
کاهش دامنه نوسان و توقف بازار از ساز و کار های موقتی کنترل بازار و در شوک‌های مختلف موثر هستند اما در دوره طولانی و فرسایشی و شرایط تعییر متغیرهای اقتصاد کلان، کاهش دامنه نوسان صرفا سبب اثرات مالی رفتاری از جمله صف فروش و تداوم روند نزولی می شود. این تصمیم در کوتاه‌مدت به دلیل ایجاد روند کاذب و قابلیت دستکاری قیمت، سبب آثار سوء بیشتری می‌شود.
تداوم دامنه نوسان پایین کارآیی، عمق و نقدشوندگی را تحت‌تاثیر قرار داده و کشف قیمت را از بین می‌برد و پدیده صف‌نشینی و توده‌واری را تشدید کرده و به خلق حباب‌های منفی یا مثبت بیشتری منتهی می شود که باید با تداوم دامنه نوسان معقول از آن عبور کرد.
